Czerwień rubinu - Kerstin Gier

Trylogia Czasu jest tak wciągająca, że w zasadzie należałoby powiedzieć: „wsysa”; jest dowcipna, a zarazem totalnie romantyczna. Pewnego dnia piętnastoletnia Gwen odkrywa, że jest posiadaczką genu podróży w czasie – niespodziewanie przemieszcza się o sto lat wstecz. Okazuje się, że nie jest jedynym podróżnikiem - istnieje całe tajne bractwo, zajmujące się kontrolą dwunastu podróżników w czasie – Gwen jest ostatnim z nich. Szybko odkrywa, że jedenastym jest bardzo atrakcyjny dziewiętnastolatek: Gideon. Ale zakochiwanie się nie jest takie proste gdy się skacze tam i z powrotem w czasie i gdy trzeba wypełnić niebezpieczną misję w XVIII. wieku.

Kerstin Gier urodziła się w Niemczech w 1966 r. Do niedawna znana była przede wszystkim z pełnych humoru książek dla kobiet (m.in. wydanej także w Polsce zwariowanej historii "Z deszczu pod rynnę"). 

Podróże w czasie, dotychczas spotkałam się z nimi w serialu Doctor Who, na którego odcinki wyczekuje niecierpliwie, w trzech częściach filmu ,,Powrót do przyszłości", natomiast w literaturze natknęłam się tylko w ,,Córkach księżyca" , lecz ta książka nie jest poświęcona cała takiej tematyce, więc po raz pierwszy natknęłam się na książkę, gdzie podróże w czasie są na pierwszym planie i całkowicie mnie ona wciągnęła.

Kiedy po raz pierwszy natrafiłam na tę książkę nie mogłam się na nią napatrzeć, okładka mnie zachwyciła, zresztą tak jak i pozostałe z trylogii.

Książka na początku jest sporo przewidywalna, gdyż z różnych opisów książki możemy dowiedzieć się, że Gwendolyn jest obdarzona genem podróży w czasie, a na początku czytamy, że przez całe życie kuzynka głównej bohaterki - Charlotte jest przygotowywane do swojej pierwszej podróży. Gwen próbuje się dowiedzieć czy nie został popełniony jakiś błąd, ale nie ma mowa o pomyłce. Bohaterka odbyła trzy podróże w przeszłość, gdy w końcu przyznała się dla mamy, że to ona jest podróżniczką i zaszedł jakiś błąd. Mimo tego tę część także z zainteresowaniem się czyta.

Same podróże bohaterki są fantastyczne opisane. Poznajemy za każdym razem jakieś szczegóły dotyczące przeszłości. Mamy szczegółowo opisane stroje jakie nosili w danym wieku. Akcja książki rozgrywa się w Londynie, więc mamy opisany jak wyglądało to miasto w danym czasie. Podróżnicy mogą tylko wybywać w przeszłość, więc nie ma w tej książce wymysłów jak będzie wyglądać przyszłość. 

W internecie natrafiłam na informację, że autorka podpisała kontrakt na ekranizację filmową z czego bardzo się cieszę, że będę mogła bohaterów zobaczyć na ekranie, a nie tylko w swojej głowie.

Ocena 6/6
Za książkę serdecznie dziękuję!!