Główną bohaterkę, Kicię, poznajemy w momencie, gdy kończy ona drugą klasę liceum. Ma poukładane, spokojne życie. Jest to osoba pełna rozsądku, dystansu do siebie i rzeczywistości, z jasno wyznaczonymi życiowymi celami. Jedyne, co w niej niepokoi, to ortodoksyjna wręcz niechęć do poważniejszych kontaktów z chłopcami.
Kicia pełni ważną funkcję w harcerstwie i ma pojechać jako kadra na obóz. Przypadkowo poznaje jednak Kalisza, organizatora obozów surwiwalowych i dawnego przyjaciela jej ojca. Kicia rezygnuje z obozu i jedzie z Kaliszem na wakacje. Okłamuje przyjaciół, ukrywa przed rodzicami i znajomymi swoje niezwykle mocne i pełne gotowości do wszelkich poświęceń uczucie do starszego o dwie dekady, żonatego mężczyzny.
Zachowanie Kalisza nie pozwala czytelnikowi jednoznacznie ocenić, czy cały ten skomplikowany układ między dwójką tak odległych ludzi rozgrywa się tylko w sercu i wyobraźni Kici czy też Kalisz jest równie zaangażowany jak Kicia, tylko mocnej obarczony życiowymi obowiązkami i poczuciem odpowiedzialności.
Po przeczytaniu ,,Michał Jakiśtam" nie mogłam się doczekać sięgnięcia po kolejną książkę tej autorki. Historie oby książek się od siebie bardzo różnią, więc nie wiedziałam czy także i ta przypadnie mi do gustu, lecz się nie zawiodłam.
Jako główną bohaterkę mamy tu Kicię, zakochaną w harcerstwie od wieku przedszkolnego. Poznajemy ją już jako licealistkę przyszykowującą plany na obóz harcerski, jest ona pełna pomysłów na zapełnienie całego dnia dla obozowiczów, lecz po raz pierwszy zmienia swoje zamiary i za sprawą kolegi ojca jedzie na obóz surwiwalowy. Na początku idzie wszystko po nie jej myśli, lecz z czasem to się zmienia.
Tak jak w ,,Michał Jakiśtam" tak jak i tu mamy umieszczone osoby, które kochają czytać, matka głównej bohaterki, Justyna, zrywa noce by czytać książki, mamy opisane ich mieszkanie jako pełne kartonów po przesyłkach z książkami oraz porozkładane wszędzie książki. Ciesze się bardzo, że w książce można znaleźć także bohaterów książkoholików, gdyż wtedy nie czuję się sama z swoim uzależnieniem.
,,Ogon kici" jest to książką przepełniona tajemnicami, zagadkami, które przepełniają nasze myśli aż do momentu, kiedy poznamy prawdę.
Historia, która rozgrywa się w książce trochę mnie odpycha, ale po przeczytaniu jednej strony chce się przeczytać kolejne i mimo dość dziwnej jak na mój gust historii, książka w całości pochłania czytelnika.
Bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytać książki tej autorki, gdyż bardzo mi się spodobały. Mam nadzieję, że będę miała jeszcze okazję do sięgnięcia po książkę tej autorki.
Kicia pełni ważną funkcję w harcerstwie i ma pojechać jako kadra na obóz. Przypadkowo poznaje jednak Kalisza, organizatora obozów surwiwalowych i dawnego przyjaciela jej ojca. Kicia rezygnuje z obozu i jedzie z Kaliszem na wakacje. Okłamuje przyjaciół, ukrywa przed rodzicami i znajomymi swoje niezwykle mocne i pełne gotowości do wszelkich poświęceń uczucie do starszego o dwie dekady, żonatego mężczyzny.
Zachowanie Kalisza nie pozwala czytelnikowi jednoznacznie ocenić, czy cały ten skomplikowany układ między dwójką tak odległych ludzi rozgrywa się tylko w sercu i wyobraźni Kici czy też Kalisz jest równie zaangażowany jak Kicia, tylko mocnej obarczony życiowymi obowiązkami i poczuciem odpowiedzialności.
Po przeczytaniu ,,Michał Jakiśtam" nie mogłam się doczekać sięgnięcia po kolejną książkę tej autorki. Historie oby książek się od siebie bardzo różnią, więc nie wiedziałam czy także i ta przypadnie mi do gustu, lecz się nie zawiodłam.
Jako główną bohaterkę mamy tu Kicię, zakochaną w harcerstwie od wieku przedszkolnego. Poznajemy ją już jako licealistkę przyszykowującą plany na obóz harcerski, jest ona pełna pomysłów na zapełnienie całego dnia dla obozowiczów, lecz po raz pierwszy zmienia swoje zamiary i za sprawą kolegi ojca jedzie na obóz surwiwalowy. Na początku idzie wszystko po nie jej myśli, lecz z czasem to się zmienia.
Tak jak w ,,Michał Jakiśtam" tak jak i tu mamy umieszczone osoby, które kochają czytać, matka głównej bohaterki, Justyna, zrywa noce by czytać książki, mamy opisane ich mieszkanie jako pełne kartonów po przesyłkach z książkami oraz porozkładane wszędzie książki. Ciesze się bardzo, że w książce można znaleźć także bohaterów książkoholików, gdyż wtedy nie czuję się sama z swoim uzależnieniem.
,,Ogon kici" jest to książką przepełniona tajemnicami, zagadkami, które przepełniają nasze myśli aż do momentu, kiedy poznamy prawdę.
Historia, która rozgrywa się w książce trochę mnie odpycha, ale po przeczytaniu jednej strony chce się przeczytać kolejne i mimo dość dziwnej jak na mój gust historii, książka w całości pochłania czytelnika.
Bardzo się cieszę, że miałam możliwość przeczytać książki tej autorki, gdyż bardzo mi się spodobały. Mam nadzieję, że będę miała jeszcze okazję do sięgnięcia po książkę tej autorki.
Ocena 5,5/6
Za książkę serdecznie dziękuję!!
Lubię tajemnice i zagadki, podsycają one mój czytelniczy apetyt. O Ewie Nowak jeszcze nie słyszałam, więc chętnie zapoznam się z jej twórczością.
OdpowiedzUsuńKalisz nieodłącznie kojarzy mi się z politykiem, ale mimo to książkę chętnie bym przeczytała :)
OdpowiedzUsuńCzytałam tę książkę i podobała mi się. :) Niedługo zabieram się za inne książki Ewy Nowak. ;)
OdpowiedzUsuńCyztałam i także mi się podobała ;D Ogólnie lubię całą tę serię :)
OdpowiedzUsuńSama nie wiem. Historia wydaje mi się dość odpychająca (jak sama zresztą powiedziałaś:), podobnie jak ten cały Kalisz. Raczej podziękuję :)
OdpowiedzUsuńPrzywodzi mi to na myśl Lolitę O.o
OdpowiedzUsuńJakoś tak, trochę się boję sięgnąć po tę część serii...
Z książek Ewy Nowak nie przeczytałam jedynie "Drugiego" (który czeka na mnie w bibliotece) oraz dzieła "Wszystko, tylko nie mięta". "Ogon Kici" podobał mi się, ale nie aż tak bardzo jak pozostałe pozycje z tej serii.
OdpowiedzUsuń