Równowaga - Paweł Leśniak

Desmond Pearce ma dwadzieścia sześć lat i jest dyrektorem w prowadzonej przez ojca firmie deweloperskiej w Miami. Wydaje mu się, że wreszcie odnalazł szczęście - właśnie się zaręczył z dziewczyną, którą kocha i jest bliski odniesienia sukcesu w lidze nielegalnych walk toczonych w nocnych klubach.

Niespodziewanie cały jego świat wali się w gruzy, a wszystkie marzenia obracają w pył. Zdradzony przez najbliższego przyjaciela, bez wsparcia ludzi, na których liczył, w chwili słabości popełnia błąd, który będzie go drogo kosztował. Desmond trafia do piekła i staje przed obliczem samego Lucyfera, władcy piekieł. Nie mając innego wyjścia, przyjmuje ofertę pracy jako egzekutor - demon zbierający dusze na ziemi. Nie zdaje sobie sprawy, że stał się ofiarą okrutnego planu, w którym nic nie jest takie, jakie mogło się wydawać.

Desmond Pearce to młody mężczyzna, który na swój sposób próbuje ułożyć sobie życie. Zajmuje posadę dyrektora w firmie ojca. Właśnie oświadczył się swojej dziewczynie, którą bardzo kocha. Bierze udziały w nielegalnych walkach i właśnie przygotowuje się do jednej z nich. Jednak los przewidział dla niego inny plan. Najpierw przegrywa walkę, następnie traci posadę w firmie, a na koniec dnia znajduje swoją narzeczoną z najlepszym przyjacielem w łóżku. Mężczyzna mając dość takiego życia postanawia popełnić samobójstwo. Trafia do piekła i staje przed Lucyferem, który składa mu propozycję pracy jako egzekutor. Desmond nie mając wyjścia staje się demonem zbierającym dusze z ziemi. 

Do książek polskich autorów sięgam w wielką chęcią, tym bardziej po tak lubiane przeze mnie fantasy. Gdy ukazała się książka ,,Równowaga" i miałam okazję ją przeczytać, to z wielką chęcią z niej skorzystałam. Podeszłam do niej z wielkim optymizmem. Muszę przyznać, że za wielkim. Historia sama w sobie mnie zaciekawiła i uważam ją za naprawdę dobrą, lecz drobne szczegółu wytrącały mnie z równowagi, co zaważyło na mojej opinie o tej książce. 

Pierwszą rzeczą, która mi przeszkadzała w tej książce jest język. Autor używa w niektórych sytuacjach dość potocznego języka, który mnie momentami dekoncentrował. Podczas czytania miałam także wrażenie, że używa on nieodpowiednich wyrażeń i gdyby użył innych słów do opisania danej sytuacji bardziej by ona wtedy zaciekawiła czytelnika. W czasie gdy chcę wsiąknąć w książkę i zapomnieć o wszystkim innym pojawia się zdanie. Zdanie, które mnie albo denerwowało, albo mnie rozśmieszało swoją konstrukcją i w takim momencie nie potrafiłam zatracić się w dziejącej się historii. 

Podsumowując, autor miał naprawdę świetny pomysł na napisanie książki. Jednak nie do końca mu się to udało,,ubrać" w słowa, przez co traciła ona na ciekawości i przywiązania do niej przez czytelnika. Sądzę, że jak na debiut pisarski dość młodego autora to sobie dobrze poradził, choć nie mogę obiecać, że każdy będzie tak wyrozumiały jak ja. Mnie demoniczna historia Desmonda bardzo się spodobała i wolę tylko ją z tej książki pamiętać.

 Ocena 4,5/6

Za książkę serdecznie dziękuję!!