Zapomnij patrząc na słońce - Katarzyna Mlek

Małą Hankę, wychowującą się w biednej śląskiej rodzinie, od zawsze dręczą złe sny. W świetle dnia każdy koszmar wydaje się mniej straszny. Jest po prostu chaotyczną kombinacją porażających scen przemocy i śmierci, rozgrywających się w absurdalnych okolicznościach. Nikt nie wie, co to za miejsca. Nie zna ofiar. Ot, głupie sny. Nie warto ich rozpamiętywać.

A jednak życie dziewczynki zmierza w szaleńczym pędzie ku niezrozumiałemu końcowi. Kolejne wydarzenia są coraz bardziej intensywne, każdy dzień coraz trudniejszy, każdy rok coraz dłuższy… 

Hankę dręczą koszmary. Kruk w nich jest postacią, który sprawia, że sny zmieniają się w koszmary, które budzą przerażoną Hanię. Jednak słońce dnia sprawia, że straszne myśli znikają. Koszmary znikają, lecz rzeczywistość dnia już nie. Matka Hanki jest alkoholiczką. Brak mamy w życiu dziewczynki próbuje wypełnić ojciec, który się nią opiekuje. Jak potoczy się dalsze życie Hani? Czy matka się zmieni? Czy koszary odejdą w zapomnienie, czy może zawładną nad życiem małej dziewczynki?

Pierwszą rzeczą jaka przyciągnęła mnie do książki ,,Zapomnij patrząc na słońce" była jej okładka. Niebieskie oczy małej dziewczynki mnie zahipnotyzowały, wmówiły mi, że muszę ją przeczytać. Opis mnie do tego jeszcze bardziej zachęcił. Kiedy zaczęłam ją czytać, wsiąknęłam, i to dosłownie. Spodobało mi się poznawanie życia Hani i jej rodziców, które to zostało nam przedstawione za pomocą trzech perspektyw - Hani, jej matki Sabiny i ojca Janusza. Bardzo polubiłam poznawanie świata tej książki przez różne strony, gdyż dzięki temu mogłam bardziej poznać każdego z bohaterów. 

Jako fanka trupów bardzo mi się spodobało to, że one tu wystąpiły. Szczerze nie spodziewałam się tego i bardzo mnie zaskoczyło, kiedy zaczęły się one pojawiać. Choć niektórym może się to wydać nadużyciem, gdyż jest to niewielka objętościowo książka i w pewnym momencie ma się wrażenie jakby pojawiały się one co chwila, a przecież nie mamy do czynienia z kryminałem. Mnie w każdym bądź razie to nie przeszkadzało. Książkę ,,Zapomnij patrząc na słońce" czytało mi się bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem dalszych wydarzeń. Polecam! 

Ocena 5,5/6