Wróżbiarze - Libba Bray

Lata dwudzieste w Nowym Jorku. Chłopczyce i tancerki rewiowe, jazz i dżin. Czasy po wojnie, ale przed kryzysem. Dla pewnej grupy złotej młodzieży to okazja, by bawić się jak nigdy wcześniej. Dla Evie O’Neill to ucieczka. Nigdy nie pasowała do małego miasteczka w stanie Ohio, a kiedy wywołuje kolejny skandal, rodzice wysyłają ją do wielkiego miasta, by zamieszkała z wujem. Dla dziewczyny to nie wygnanie, a spełnienie marzeń – szansa, by pokazać, że jest nowoczesna do szpiku kości i niewiarygodnie odważna. Niestety, Nowy Jork to nie tylko jazz i rewia. Ma swoją mroczną stronę. W mieście giną młodzi ludzie. To nie są zbrodnie w afekcie. Są okrutne. Starannie zaplanowane. I niepokojąco podobne do ilustracji z zapomnianej księgi. A nowojorska policja nie potrafi samodzielnie rozwiązać tej sprawy.Evie nie uciekała jedynie przed ograniczeniami życia w Ohio, lecz również przed świadomością, czego może dokonać. Ma tajemnicę. Niezwykłą moc, która mogłaby pomóc w złapaniu zabójcy – o ile on nie dopadnie jej wcześniej.

Nowy Jork dla Evie miał być karą za upicie się oraz zszarganie opinii publicznej pana Brodie. Lecz dla Evangeline była to idealna okazja do wyrwania się spod skrzydeł rodziców i prowadzenia rozrywkowego życia towarzyskiego w towarzystwie starej przyjaciółki. Jednak Nowy Jork w latach dwudziestych to nie tylko imprezy i swawole, lecz także miejsce morderstw. Morderstw, które są powiązane ze światem duchów. Czy Evie jest tam bezpieczna? Tym bardziej, że posiada pewny, niecodzienny dar, który mógłby wskazać sprawcę. 

Nie będą ukrywać tego, że sięgnęłam po książkę ,,Wróżbiarze" jedynie ze względu na nazwisko autorki. Cykl ,,Magiczny krąg" spodobał mi się bardzo. Dość późno po niego sięgnęłam i przez długi czas żałowałam, że nie przeczytałam go już wcześniej. Nie chciałam robić tej samej pomyłki, więc w dość krótkim czasie po premierze zdobyłam się na przeczytanie ,,Wróżbiarzy". Czy żałuję? Zdecydowanie nie. Spodobało mi się w niej dosłownie wszystko. Od okładki, która w rzeczywistości wygląda naprawdę oryginalnie po ostatnie fragmenty historii. 

,,Wróżbiarze" to bardzo dobra książka, na którą warto poświęcić czas. Autorka w fajny sposób przedstawia nam fabułę. Przeplecenie magii, świata snów i duchów z wątkiem kryminalnym to pomysł godny poświęcenia uwagi. Mnie on zaciekawił i wciągnął. Pomimo, że książka ma około sześćset stron, to i tak czas przy niej szybko zleciał, a po skończeniu brakowało mi tego świata. Muszę przyznać, że główna bohaterka jest czasem irytująca, ale da się do tego przywyknąć. Sądzę, że dla wielu osób również może pozostawić pozytywne wrażenie, wystarczy po nią sięgnąć. Polecam! 

Ocena 6/6

Za książkę serdecznie dziękuję!