Sługa cesarstwa - Adam Przechrzta

 

Pycha kroczy przed upadkiem. Książę Guang, latami więziony i tresowany jak zwierzę, miał nienawidzić swoich rodziców i wszystkiego co żyje. Miał być śmiertelnie niebezpiecznym szaleńcem, którego za wszelką cenę trzeba pokonać i zabić. Najlepiej rękoma przybysza, którego po wykonaniu zadania będzie można bez żalu poświęcić. Spisek wydawał się doskonały. Jednego tylko spiskowcy nie przewidzieli - tego, że Olaf Rudnicki ma serce. I rozum. I umie używać obu.

Przez długi czas przyglądałam się książkom Adama Przechrzty, ale dopiero w zeszłym roku przeczytałam jego pierwszą książkę. Zaczęłam od drugiej jego serii z tego samego uniwersum, czyli „Materia secunda”. Nie poznałam jeszcze pierwszej serii, czyli „Materia prima”, ale to nic mi nie przeszkodziło w czerpaniu przyjemności z czytania. A seria „Materia secunda” okazała się strzałem w dziesiątkę i czytanie książki „Sługa cesarstwa”, czyli ostatniej części trylogii było samą przyjemnością.

Zaczynając czytanie książki „Sługa cesarstwa” wiedziałam czego mogę się po niej spodziewać. Byłam pewna, że będę nią tak samo zachwycona jak poprzednimi częściami i tak też się stało. Sporo akcji, magii, przygody i znani bohaterowie, których polubiłam od pierwszej części. Nie mogłam chcieć niczego więcej. Czytanie tej historii było dla mnie czystą przygodą, której aż nie chciało się kończyć

Książka „Sługa cesarstwa” już od pierwszych stron wciąga w wir wydarzeń. Czytelnik może nie zauważyć kiedy udało mu się przeczytać znaczną część książki, a nawet skończyć, bo może zostać tak pochłonięty. Ze mną tak się stało. Nie zauważyłam kiedy, a historia się skończyła i musiałam wrócić do mojej zwyczajnej rzeczywiście, gdzie żaden Olaf nie dostarcza najwyższej jakości rozrywki. Mam nadzieję, że to nie będzie koniec historii z tego uniwersum i autor stworzy jeszcze trzecią serię. W międzyczasie na pewno przeczytam „Materia prima”, aby sprawdzić czy równie mnie zachwyci jak „Materia secunda”.

Wydawnictwo Fabryka Słów