Czego nie widać - Brianna Labuskes

 Gretchen… Coś ty zrobiła? Doktor Gretchen White, specjalistka w dziedzinie psychologii i kryminologii, najlepsza konsultantka bostońskiej policji, rozwiązała mnóstwo spraw – oprócz własnej. Odkąd miała osiem lat, żyje w przekonaniu, że zabiła swoją ciotkę. Przecież znaleziono ją nad ciałem z zakrwawionym nożem w ręce. Większość ludzi, w tym detektyw Patrick Shaughnessy, uważa, że mała socjopatka uniknęła kary za popełnione morderstwo. Trzydzieści lat później detektyw Lauren Marconi chce udowodnić, że się mylą. Kiedy badanie wątków przeszłości ujawnia powiązania rodziny White’ów ze sprawą sprzed dziesiątek lat, pojawia się pytanie: a jeśli Gretchen naprawdę jest winna? Tymczasem Shaughnessy nie spuszcza jej z oka, czekając, aż doktor White ponownie straci nad kontrolę nad swymi mrocznymi impulsami. Odpowiedź na pytanie o wydarzenia tamtej nocy wydaje się oczywista. Jednak prawda przekracza granice wyobraźni – nawet samej Gretchen.

Lubię sięgać po różnego rodzaju kryminały i thrillery. Thrillery psychologiczne to jest taki gatunek, który pochłania moje myśli. Według mnie jest jednym z ciekawszych. Kiedy zobaczyłam zapowiedź książki „Czego nie widać” autorstwa Brianny Labuskes to wiedziałam, że chcę się z nią zapoznać. Przerażająco dobry thriller psychologiczny to zdecydowanie coś co mnie przyciąga. Gdy książka już u mnie była, to dowiedziałam się, że jest to druga część serii o dr Gretchen White. Jednak się nie zraziłam i postanowiłam przeczytać mimo nieznania pierwszej części.

Wystarczyła mi niedługo chwila z książką „Czego nie widać”, aby przekonać, że tę historię dobrze się czyta. Na początku wydawała mi się trochę dziwna, ale ciekawa. Później, przyzwyczaiłam się do klimatu i stylu tej książki. Wciągnęłam się w rozwiązywanie zagadki, która ciągnęła się od kilkudziesięciu lat. Próbowałam znaleźć jakieś małe podpowiedzi i rozwiązać sprawę przez bohaterami, ale udało mi się tylko częściowo. Trochę mi jednak brakowało szerszego portretu Gretchen. Powiedziane, że jest psychopatką i dlatego prawie każdy twierdził, że ona jest zła i skłonna do zrobienia zła, a nie pokazali wcale jak robi coś złego. Jej zachowanie prawie wcale nie odbiegało od zachowania przeciętnej osoby.

Książkę „Czego nie widać” czytało mi się bardzo dobrze. Historia mnie wciągnęła i mocno zaangażowałam się w rozwiązywanie zagadki. Jednak jak na thriller psychologiczny, w którym główna bohaterka jest psychopatką, zabrakło mi dokładniejszego opisu tej postaci. Mam wrażenie, że lepiej poznałam innych bohaterów niż tę, która ciekawiła mnie najbardziej.

Wydawnictwo Luna